Eind november, voor de regio begint de echte competitie pas nu met een uitwedstrijd bij Apolloon Spurs. In de laatste minuut van de training was keepster Maaike uitgevallen met een vingerbreuk, ook Rose is nog niet fit en dus moest coach Erik op zoek naar een “wit konijn”. Nieke was bereid die rol op zich te nemen. DHC opteerde voor een 6-0 verdediging om zo de thuisploeg te verplichten tot shots vanop afstand. Met het vertrouwen dat Nieke daar wel raad mee zou weten.
Het vertrouwen van de coach in deze tactiek kreeg al snel bevestiging. De DHC muur stond solide en vanop afstand lukte het voor Apolloon ook niet.
Louise scoorde al meteen het eerste doelpunt en kon even later ook de score verdubbelen. Zat haar aerodynamische kapsel daar voor iets tussen? Lies en Catoo zorgden voor de 0-4 (8’) vooraleer de thuisploeg kon scoren. Nieke presteerde sterk in doel en aan de overkant gingen nu ook Jade en Lotte zich met de zaken bemoeien. Zo liep DHC tot 1-8 uit (22’) vooraleer Apolloon enigszins gelijke tred kon houden. Een energieke Nanou pikte ook haar goaltje mee en Louise kon de 5-12 ruststand vastleggen.
In de tweede helft eenzelfde spelbeeld, vanuit een sterke defensie met daarachter een goedkeepende Nieke werd de thuisploeg steeds verder achtergelaten. En als er in aanval al eens balverlies was werd er niet op een inspanning gekeken om de bal te recupereren. De knielappen van Lotte bewezen hun nut.
Iedereen op het scoreblad krijgen was nu de opdracht. Liese beloonde zichzelf voor haar sterke 2e helft en Hannelore, die vanop de hoek al een paar keer het doelhout had getroffen, scoorde nog vanop strafworp. En toen even later ook Nieke een strafworp binnenknalde was de opdracht volbracht. Topscoorster Louise zorgde met haar 8e van de avond voor de 9-28 eindstand. Niet de verhoopte dertiger maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de weinige tegendoelpunten.
DHC: Nieke 1(27/36), Hannelore 1, Lotte 1, Liese 2, Nanou 2, Lies 4, Catoo 4, Jade 5 en Louise 8.